ریخته سرخ غروب جابه جابرسرسنگ! کوه خاموش است می خروشدرود! مانده دردامن دشت خرمنی رنگ کبود! سایه آمیخته باسایه سنگ باسنگ گرفته پیوند! روزفرسوده به ره می گذردجلوه گرامده درچشمانش! نقش اندوه پی یک لبخند( ( m
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: دو شنبه 30 / 6 / 1392برچسب:کتیج,کتیج تارنگارحامدرئیسی شعرعاشقانه,
ارسال توسط حامدرئیسی
آخرین مطالب
